Перейти на страницу ПИСАТЕЛИ-ЗЕМЛЯКИ
ЖУРАЎЛЁЎ АРКАДЗЬ ТРАФІМАВІЧ нарадзіўся 13 верасня 1955 г. у вёсцы Гарані былой Вішнеўскай воласці Свянцянскага ўезда Віленскай губерні, а тады ўжо ў новаствораным Смаргонскім раёне Маладзечанскай вобласці (існавала да 20.01.1960г.). Вучыўся напачатку ў Волькаўскай пачатковай, затым – у Вішнеўскай сярэдняй школе, якую скончыў у 1972.
З гэтым маляўнічым кутком звязаны самыя першыя і найлепшыя ўражанні, самаўсведвмленне і самасцвярджэнне пісьменніка. У Смаргонскай газеце “Светлы шлях” пяцікласнік першым у гісторыі школы без аніякай падтрымкі настаўнікаў апублікаваў сваю першую заметку, і атрымаў свой першы ганарар. Ці не ад вялікай удзячнасці раёнцы Аркадзь Трафімавіч перыядычна радуе сваіх землякоў новымі цікавымі творамі малога жанру – прыроднымі абразкамі, лірычнымі навеламі, эцюдамі і кранальнымі вершамі. Нездарма яго дзяцінства праходзіла на берагах возера Свір і рэчкі Малы Перакоп, сярод прыроды, мора кветак і птушыных спеваў.
Жыццёвы і творчы шлях журналіста, празаіка, казачніка і гумарыста, члена Саюза пісьменнікаў Беларусі Аркадзя Жураўлёва не быў дужа выкрутастым, хаця і не надта лёгкім: у сям’і рыбака і ветэрынарнага вельчара было чацьвёра, адзін пад адзін, дзетак. Нялёгкім быў пасляваенны час, але бацькі неяк выкручваліся з пражыткам і апраткамі для ваіх дзетак. І дзеці стараліся быць памочнікамі: збіралі ягады, дралі лазу і здавалі рызніку, з пяці год капалі бульбу і калгасныя буракі палолі, грэблі сена, іншы матулін клопат станавіўся агульным. Нездарма ўсе падзеі і перыпетыі часу, прайшоўшы праз душу творцы, знаходзяць сваё ўвасабленне ў яго творах, прасякнутых чыста беларускай ментальнасцю, лірызмам, вытанчаным народным гумарам. Яго біяграфія, на першы погляд, звычайная. Скончыў тэхнічнае вучылішча… Але чаму пайшоў у вучылішча, калі ў атэстаце былі адны пяцёркі ды чацьвёркі? Маці на той час дужа хварэла і знаходзілася ў Войстамскай бальніцы, а за меншымі дзецьмі ды хатняй гаспадаркай патрэбны быў догляд. Малодшых брата і сястру – накарміць, праверыць хатнія заданні і падрыхтаваць да школы; жывёлу – накарміць свіней, курэй, падаіць карову раніцою, сярод дня і вечарам. Бацька ж калі з прыцемкамі стомлены з працы вяртаўся. Набыўшы спецыяльнасць токара Аркадзь працаваў на заводзе, дзе ўжо друкаваўся ў часопісе “Рабочая смена”, і “Знамя юности”. Затым – служба ў арміі, дзе таксама не мог без напісанага радка – армейская “Знамя Победы”, часопіс “Советский воин”… Пасля паступіў на дзённае аддзяленне факультэта журналістыкі БДУ. Нягледзячы на значную занятасць як старасты групы і грамадскага актывіста, з першага курса актыўна друкаваўся ў розных газетах – ад “Беларускага ўніверсітэта” да “Звязды”, “Знамя юности” і “Чырвонай змены”.
Атрымаўшы дыплом журналіста, ( цікавы факт: БДУ скончыла ўся яго сям’я: жонка – філфак, сын – факультэт міжнародных адносін, дачка – журфак) працаваў на розных пасадах, не заўсёды звязаных з абранай прафесіяй. Паколькі меў ад прыроды добрыя лідарскія здольнасці і, набыўшы пэўныя веды кіравання ў розных галінах быў не толькі карэспандэнтам газеты, а і загадчыкам аддзела экскурсійнага бюро, кіраўніком аддзела рэкламы і маркетынгу на заводзе, начальнікам аддзела кадраў і галоўным інспектарам у падатковай інспекцыі, намеснікам дырэктара завода па ідэалагічнай рабоце і кіраванні персаналам. Хаця яму тройчы прапаноўвалі пераехаць ў сталіцу – і на Беларускае радыё, і ў часопіс “Вожык”, і нават рэдактарам раёнкі. Але не прамяняў родныя краявіды на мітусню вялікага горада. І такі рабочы кантраст не толькі не перашкаджаў, наадварот дапамагаў творцы глыбей разгледзець чалавека працы ў розных яго праяўленнях і сітуацыях. І Аркадзь Трафімавіч заўсёды пісаў пра тое, працаваў над словам, дзяліўся з чытачамі сваімі перажываннямі, адкрыццямі, сумнівамі і надзеямі. Гэты яго талент і сёння нараджае новыя і новыя творы, што адлюстроўваюць рэчаіснасць, радуюць творчымі знаходкамі, прымушаюць задумвацца і асэнсоўваць з’явы сучаснасці.
У 2005 годзе па рэкамендацыях Ул.Саламахі, В.Гардзея і К.Камейшы Аркадзь Жураўлёў становіцца членам Саюза пісьменнікаў Беларусі.
Яго творы друкаваліся як у старэйшых літаратурных выданнях – часопісах “Полымя”, “Нёман”, “Беларусь”, “Роднае слова”, “Маладосць”, “Родная прырода”, тыднёвіку “ЛіМ”, “Звяздзе”, “Рэспубліка”, так і ў дзіцячых выданнях “Вясёлка”, “Рюкзачок, а таксама ў “Настаўніцкай газеце”, “Беларускай ніве”, “Белай Вежы”, “Алесі”, “На страже”, расійскіх выданнях– “Крокодил”, “Гудок”, “Советская женщина”, “Советская культура” ды інш. Жанравы дыяпазон аўтара вельмі шырокі. Многія яго апавяданні, эсэ і казкі гучалі ў перадачах “Літаратурная анталогія” і “Вячэрняя калыханка” на Беларускім, так і Усесаюзным радыё. Героі некаторых яго твораў ажылі на сцэнах народных тэатраў. Яго пяру належаць больш як сто двадцаць надрукаваных рознажанравых аповесцяў, апавяданняў, дэтэктываў, гумарэсак, казак. Спрабаваў і як перакладчык. Пераклаў на родную мову дэтэктыўную аповесць Я.Галубовіча “Круг звужаецца”, а таксама гумарэску М.Зошчанкі “Шчасце”. Вядомы пісьменнік і як майстра міні прозы. Яго абразкі і лірычныя навелы крытыка назвала “вершамі ў прозе. Па яго творах школьнікі пішуць адмысловыя даследчыя работы.
Выдаў пяць уласных кніг – два зборнікі сатыры і гумару “Апалонік для дырэктара” і “Цалуйце цешчу”, кнігу сталай прозы “Я жадаю вам дабра…”, зборнік казак “Чароўныя словы”, які ўвайшоў у лонг-ліст Нацыянальнай літаратурнай прэміі ў 2022 г., і адметны ёмісты фаліянт выбранага на 540 старонак з цудоўнай назвай “Жывіца”. У апошнюю аўтар уключыў шэраг свежых аповесцяў і апавяданняў, а таксама краязнаўчы нарыс “Край Купалы да зорак нас кліча”. Яго творы ўвайшлі ў школьныя дапаможнікі для пазакласнага чытання, а таксама ў шэраг калектыўных – “Радзіма.Адзінства.Перамога”, “Карані”, “Міншчына літаратурная”, “Там, дзе Уша серабрыцца”, “Колькі ў небе зор”, “Ад калыханкі да забаўлянкі”, “Лучнасць сэрцаў і дум” і інш. Інтэрнэт-партал Міністэрства аховы здароўя “Слушна. Пра Беларусь і беларусаў” з ахвотаю выкарыстоўвае казкі А.Жураўлёва для сваіх юных чытачоў, даючы і аўдыёверсію. Дарэчы, да гэтага партала аўтар штомесяц піша па дзве свежыя казкі.
Вядзе аўтар і ўласны літаратурны блог http://zhuravlev-my-blog-blogspot.com
Пераможца літаратурнага конкурсу празаікаў да 75-годдзя Вялікай Перамогі;
Узнагароджаны Граматай Саюза пісьменнікаў за шматгадовую плённую працу ў галіне літаратуры, значны асабісты ўклад ў развіццё краязнаўчай літаратурнай тэматыкі.
Лаўрэат Літаратурнай прэміі ў намінацыі “Дзіцячая і юнацкая літаратура” за кнігу казак “Чароўныя словы”.
Узнагароджаны знакам Саюза пісьменнікаў “За вялікі ўклад у літаратуру”.
 | Жураўлеў, А.Т. Апалонік для дырэктара: гумар / Аркадзь Жураўлёў. – Маладзечна:Типография «Победа», 2006. – 118,[2]с. |
 | Жураўлеў, А.Т. Я жадаю вам дабра…:апавяданні, эсэ, абразкі, навелы, мініяцюры, эцюды / Аркадзь Жураўлёў. – Маладзечна: Типография «Победа», 2006. – 183,[1]с. |
 | Жураўлёў А.Т. Чароўныя словы : казкі / Аркадзь Жураўлёў; мастак Алена Кучко. — Маладзечна : Друкарня «Перамога», 2021. — 124 с : іл. Цікавасць і займальнасць, разнавобразнасць і разнастайная тэматыка, а таксама жывыя сцэнкі, у якіх удзельнічаюць самі дзеці — гэтым адрозніваюцца творы Аркадзія Жураўлёва, прысвечаныя незвычайным прыгодам хатніх жывёл, клопатам і забавам лясных жыхароў. Казкі вучаць дабрыні, таварысцкасці, павазе да старэйшых, спагадзе да слабейшых, любові да Радзімы, роднага краю — усяго жывога на зямлі. Творы лёгка чытаюцца, а вобразы надоўга застаюцца ў памяці: незвычайны конь, адважны верабейка,цікаўная жырафа, бескарыслівая сінічка, руплівы зайка ды інш. |
 | Жураўлёў А.Т. Цэ-Цэ, або Цалуйце Цешку: зборнік гумарыстычных твораў/Аркадзь Жураўлёў.— Маладзечна: Другарня “Перамога”, 2022.— 108 с. У новы зборнік пад адной вокладкай А.Жураўлёў сабраў лепшыя свае гумарыстычныя творы, што друкаваліся на старонках сатырычнага часопіса «Вожык», іншых выданняў Беларусі і Расіі. Многія творы «свежыя», напісаныя ў апошнія гады — камедыйныя ў адну дзею сцэнкі «Здзелка», «Сюрпрыз», «Жыць на радасць», дзе галоўныя героі – хцівы кіраўнік прадпрыемства, руплівая жанчына-развядзёнка, што прыняла прымака-выпівоху, але дзякуючы сваёй жаночай кемлівасці перавыхавала небараку ў прыстойнага чалавека, і рыбак-паляўнічы, які цураўся хатняй гаспадаркі дзеля сваіх мужчынскіх забаў. У свой час багата прыязных водгукаў атрымліваў як часопіс “Вожык”, так і аўтар сатырычнага “Роздуму пра жыццё”, які ў перакладзе В.Гардзея ён уключыў у зборнік. Цікавымі падаюцца апавяданні «Адзін забыўся, другі не панюхаў», «Пальчыкі абліжаш», «Юзік», «Палюбоўнік у заложніках» і інш. Павучальнай для некаторых сучасных мужчын падаецца казка для дарослых «Як Заяц заляцаўся». Творы, змешчаныя ў зборніку прыемна здзіўляюць свежасцю, нечаканасцю, а часам і гарэзлівасцю аўтарскага погляду на наша паўсядзённае жыццё. І кожны твор – нагода для ўсмешкі. |
 | Жураулёу А.Т. Жывіца : выбранае / Аркадзь Жураўлёў. — Маладзечна : Друкарня «Перамога», 2023. — 544 с. Новая кніга прозы “Жывіца” пісьменніка Аркадзя Жураўлёва раскрывае надзённыя сацыяльныя тэмы. Аўтар не змяняе сваім прынцыпам сцвярджэння духоўнага пачатку сваіх герояў, робіць акцэнт на веры чалавека ў перамогу дабра. Творы аўтара адкрываюць чытачу складаны свет кахання, тонкіх пачуццяў, асуджаюць душэўную чэрствасць, эгаізм. Кніга складаецца з трох мастацкіх раздзелаў – аповесці. апавяданні і публіцыстыка. У апошні ўвайшоў краязнаўчы нарыс “Край Купалы да зорак нас кліча”. Своеасаблівай паэзіяй у прозе, гімнам прыродзе з’яўляюцца аўтарскія пейзажныя замалёўкі, абразкі і навелы, што ўдала ўплеценыя ў цікавыя і ма- лавядомыя шырокаму чытачу старонкі гісторыі Бацькаўшчыны. |
Аўдыёказкі => | |
 | |
 | |
 | Зачараваная паляна (казка) + аўдыё |
Перейти на страницу ПИСАТЕЛИ-ЗЕМЛЯКИ